Badania profilaktyczne osób narażonych na hałas. Zakres i częstotliwość
Uszkodzenia słuchu są najczęściej występującymi zaburzeniami narządów zmysłu u ludzi. Dotyczą one około 10% populacji. Uszkodzenia słuchu spowodowane działaniem hałasu są drugą (po procesie starzenia się) przyczyną uszkodzeń słuchu w wieku dorosłym, co stanowi ok. 16% uszkodzeń słuchu w całej populacji osób dorosłych.
Podstawowym objawem rozwijającego się urazu akustycznego jest stopniowo postępujące pogorszenie ostrości słuchu. Postępujące uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem ma nieodwracalny charakter, stąd główne znaczenie w jego zapobieganiu odgrywa profilaktyka. Wczesne wykrycie uszkodzenia słuchu, na którego poziomie wielkość jeszcze nie upośledza wydolności socjalnej słuchu, daje możliwość wdrożenia działań profilaktycznych zapobiegających dalszemu jego rozwojowi.
Zakres badania profilaktycznego
Zakres badania profilaktycznego w przypadku narażenia na hałas jest regulowany „WSKAZÓWKAMI METODYCZNYMI W SPRAWIE PRZEPROWADZANIA BADAŃ PROFILAKTYCZNYCH PRACOWNIKÓW” i różni się on w zależności od wielkości narażenia:
| Hałas o poziomie LEX8h ≥ 80 dB | Hałas o poziomie LEX8h < 80 dB |
|---|---|
| Badanie lekarskie, badanie otoskopowe i akumetryczne; audiometria tonalna (badanie przewodnictwa powietrznego dla częstotliwości 0,5–8 kHz) | Badanie lekarskie, badanie otoskopowe i akumetryczne |
Częstotliwość badań profilaktycznych
Co 1 rok przez pierwsze 3 lata narażenia, następne co 3 lata.
„WSKAZÓWKI METODYCZNE W SPRAWIE PRZEPROWADZANIA BADAŃ PROFILAKTYCZNYCH PRACOWNIKÓW” niestety nie uwzględniają częstości wykonywania badań w zależności od wielkości narażenia. Przyjmując, że praca w hałasie o poziomie LEX8h < 80 dB nie przyczynia się do uszkodzenia narządu słuchu, brak jest wskazań do przeprowadzania badań co roku przez pierwsze 3 lata narażenia.
0 Komentarzy